همیشه بر این باور بوده و هستم که ضربه ای که چپ وابسته ( و نه سوسیالیست های حقیقی) به ایران و فرهنگ ایرانی زدند چنان تشعشاتی داشت که تا مدتها براحتی ایران نخواهد توانست از زیر این بار سنگین کمر راست کند।
ادبیات سیاسی کج و معوج ، اصطلاحات سیاسی و اجتماعی جهانوطنانه با بوی بی وطنی،تخریب و مکدر کردن نهادها و اصول اجتماعی فرهنگی یک ملت که آمیخته با دروغ و دغلی به بزرگی تمام اتحاد جماهیر شوری و اقمار آن بود تنها نقطه های از خط بی انتهای این فضاحت و حماقت تاریخ معاصر ماست که لکه ننگی پاک نشدنی را بر دامان بانیان آن نشانده و در تاریخ این مرز وبوم به یادگار می گذارد।
سخن از این موضوع از چند سطر که هیچ از چند کتاب فراتر می رود و تنها می توان تکیه کرد بر سندی برملا شده گروهی از پیکاری های عزیز که برای شنیدن دیگران و شاید عبرت ایرانیان ارائه شده।گفتگوهایی که در درون پرده میان مجاهدین و فدائیان ردبدل میشدو مصداق این شعر لسان غیب است:
ما از برون در شده مغرور صد فریب...تا خود درون پرده چه تدبیر می کنند
انتشارات اندیشه و پیکار (آرشیو سازمان پیکار در راه آزادی طبقه ی کارگر)، نوارهای صوتی گفتگوهای نمایندگان سازمان چریک های فدائی خلق ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران (بخش مارکسیست شده) در پاییز سال ۱۳۵۴ را منتشر کرده است که در آن بحث های دو سازمان در مورد تغییر ایدئولوژی مجاهدین، وحدت دو سازمان برخورد به سیاست هاى شوروى و حزب توده و موضعگیرى در قبال آنها ، سخن از همکارى با گروه هاى مختلف مارکسیستى ، انتقاد از مواضع سیاسى گروه هاى خارج کشور و سایر مسائل دوجانبه مطرح شده است। در این گفتگوها حمید اشرف و بهروز ارمغانی از چریک های فدائی خلق و تقی شهرام و جواد قائدی از مجاهدین شرکت داشته اند.
لینک گفتگوها از سایت و آرشیو سازمان پیکار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر